Tijdens de Luisterkindafstemming met Tim (8 jaar), neemt hij mij mee naar de zee. Samen lopen we over het strand langs de kustlijn. Weet je wat ik zo mooi vind aan de zee Pasca, vraagt Tim mij. De zee heeft zoveel geheimen, dat vind ik er zo mooi aan.
Hoe bedoel je dat Tim? Kun je dat uitleggen?
Nou kijk Pasca, water is normaal gesproken doorzichtig, maar de zee is zo groot en de golven vertroebelen het water ook door het zand wat dan met het water wordt vermengt, maar soms, heel soms, laat de zee iets los! En dat komt dan op het strand terecht, een mooie schelp, of een oude fles met een boodschap van heel lang geleden.
Dat kun je mooi vertellen Tim.
Ja, ik lijk wel een beetje op de zee Pasca.
Oh, dat moet je mij eens uitleggen Tim, hoe bedoel je dat?
Nou, ik heb best veel geheimen Pasca. Waar ik liever niet over wil vertellen, maar aan de andere kant wil ik het ook heel graag kwijt. Beetje bij beetje zeg maar, net als de zee, snap je Pasca?
Wil je mij er misschien over vertellen Tim?
Ik zou dat wel heel fijn vinden Pasca, ik vind het niet fijn meer dat ik al die geheimen bij me moet dragen. Weet je Pasca, ik moet heel vaak dingen dubbel doen. Als ik dat niet doe dan gebeurt er iets met papa of met mama of met mijn zusje Suus (6 jaar). Ik vind het heel stom dat ik dat moet, het ziet er ook raar uit dus ik probeer het heel goed te verbergen.
Dat is inderdaad lastig Tim. Weet je ook hoe dat komt, dat je dingen dubbel moet doen?
En zo neemt Tim mij mee in zijn verhaal. Tim geeft aan last te hebben gekregen van zijn dwangmatig handelen vanaf het moment dat zijn ouders hun echtscheiding aankondigde. Deze echtscheiding kwam voor Tim totaal onverwachts, niets of iets had hem voorbereid op deze aankondiging. Hij zelf heeft hier enorm last van gehad en hij is er nog steeds verdrietig om. De lacherige uitspraken vanuit zijn omgeving dat dubbel Sinterklaas en Kerst vieren toch ook heel leuk is, vrolijkt hem echt niet op. Hij vindt deze uitspraken onzin en stom. Tim en zijn zusje zijn wisselend bij hun papa en bij hun mama. Tim heeft erg veel moeite met deze wisselingen, hij kan zo wie zo moeilijk omgaan met veranderingen.
Tijdens de Luisterkindafstemming komt Tim zelf met voorbeelden, hoe hij de dingen heeft beleefd en hoe hij er een weg in probeert te vinden om de echtscheiding een plekje te geven. Tim komt zelf al met antwoorden op dilemma’s en met antwoorden op zijn eigen vragen. Tijdens de afstemming laat Tim duidelijk merken al enorm opgelucht te zijn dat hij zijn “geheim” heeft kunnen delen. Hij ervaart zelf tijdens de afstemming dat hij het niet alleen hoeft te doen, maar hulp aan papa en mama mag en kan vragen. Tim geeft tevens aan dat hij het fijn vindt als ik alles duidelijk in het verslag zet zodat zijn papa en mama dat dan kunnen terug lezen. Tim heeft zijn ouders erg hard nodig in dit proces, geeft hij zelf aan.
Ik ben blij dat Tim zijn verhaal heeft kunnen doen. Van zijn ouders begrijp ik achteraf dat ze Tim als te jong hadden ingeschat om hem al veel eerder in het gehele proces rond de echtscheiding mee te nemen. Ze zijn nu samen verder aan de slag gegaan, en uiteraard wordt het zusje van Tim hier ook in betrokken. Voor het dwangmatig handelen krijgt Tim professionele hulp. En samen hebben Tim en zijn ouders mooie en duidelijke afspraken gemaakt. Zo wordt er niet meer om de twee dagen gewisseld, maar zijn ze wat meer dagen achtereenvolgend bij papa en dan weer bij mama.
Het gaat je goed Tim. Dank je wel voor je openheid en voor het vertrouwen.
Liefs Pasca
www.pascas-hartenwens.nl
Reactie plaatsen
Reacties
Wat een bijzonder mooi!!
T ontroerde mij.